Taylor Swift heeft de gave om folklore om te zetten in popliederen, en op haar nieuwste album heeft ze inspiratie gehaald uit de tragedie van Shakespeare Hamlet om een meeslepend nieuw verhaal te creëren waarin het karakter van Ophelia centraal staat. De videoclip, uitgebracht naast de eerste single ‘The Fate of Ophelia’, vormt een levendig podium voor deze nieuwe voorstelling, doordrenkt van symboliek en gevoed door intense emoties.
Hoewel Swift al vaker literaire toespelingen heeft gedaan – vooral met haar gemoderniseerde ‘Love Story’, geïnspireerd door Romeo en Julia – is haar benadering van Ophelia opvallend anders. Voorbij is de zachtmoedige, passieve figuur die tot waanzin is gedreven en uiteindelijk verdrinkt. Deze Ophelia brult weer tot leven, belichaamd door beklijvende zang, dramatische beelden en teksten vol uitdagendheid.
In het toneelstuk van Shakespeare bevindt Ophelia zich in een verstikkende rechtbank vol verraad en politiek manoeuvreren. Haar wervelende romance met Prins Hamlet ontrafelt te midden van deze giftige achtergrond, culminerend in zijn afdaling in waanzin en haar eigen tragische ondergang. Over haar dood, hetzij per ongeluk of opzettelijk zelf toegebracht na een inzinking, wordt al lang gedebatteerd, wat bijdraagt aan de blijvende mystiek van het personage.
Swift’s video confronteert deze kernelementen rechtstreeks. Beelden van torens, vlammen en oprukkende wijnstokken worden tastbare representaties van Ophelia’s verstikkende realiteit – een wereld waarin ze wordt opgesloten (‘binnenin opgesloten’), bewaakt (‘hemelbelofte trouw’) en tot zwijgen gebracht (‘gif dat mijn stem heeft gestolen’). Teksten als “Op een avond laat heb je me uit mijn graf gegraven en mijn hart gered van het lot van Ophelia” wijzen op een ontsnapping aan deze kwelling.
Een mogelijke connectie met Swifts eigen leven voegt een nieuwe laag toe aan de interpretatie. Speculaties over haar verloofde, Kansas City Chiefs-ster Travis Kelce, als de redder in dit verhaal, hebben online discussies onder fans aangewakkerd. Kanaliseert ze liefdesverdriet uit het verleden in deze metafoor of is dit een voorgevoel van troost vinden in een nieuwe liefde? Ongeacht de specifieke inspiratie schetst Swift een beeld van het terugwinnen van keuzevrijheid ondanks overweldigende krachten.
Deze Ophelia verdrinkt niet zomaar; ze komt met vurige passie weer tot leven en verlicht het koude verhaal van Shakespeares tragedie met haar eigen emotionele pyrotechniek. Het nummer gaat minder over waanzin en meer over overleven. Het is een bewijs van de kracht van Swift als kunstenaar: het nemen van versleten karakters en het opnieuw weven ervan, waardoor ze levendig relevant worden voor hedendaagse ervaringen.
In beide versies wordt Ophelia geconfronteerd met de afgrond van een mentale ineenstorting. Maar in de handen van Swift wordt ze weer tot leven gewekt door middel van muziek, metaforen en een laaiend verzet tegen het vooraf bepaalde lot dat ooit over haar heen hing. Dit is niet alleen een muzikaal eerbetoon aan Shakespeare; het is een verklaring: zelfs personages die als tragisch worden beschouwd, kunnen hun eigen einde herschrijven.
